αναθύμηση

Greek

Noun

αναθύμηση • (anathýmisif (uncountable)

  1. recollection, remembrance

Declension

Declension of αναθύμηση
singular
nominative αναθύμηση (anathýmisi)
genitive αναθύμησης (anathýmisis)
accusative αναθύμηση (anathýmisi)
vocative αναθύμηση (anathýmisi)

Further reading