ανακεφαλαιωτικός

Greek

Adjective

ανακεφαλαιωτικός • (anakefalaiotikós) m (feminine ανακεφαλαιωτική, neuter ανακεφαλαιωτικό)

  1. recapitulative

Declension

Declension of ανακεφαλαιωτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανακεφαλαιωτικός (anakefalaiotikós) ανακεφαλαιωτική (anakefalaiotikí) ανακεφαλαιωτικό (anakefalaiotikó) ανακεφαλαιωτικοί (anakefalaiotikoí) ανακεφαλαιωτικές (anakefalaiotikés) ανακεφαλαιωτικά (anakefalaiotiká)
genitive ανακεφαλαιωτικού (anakefalaiotikoú) ανακεφαλαιωτικής (anakefalaiotikís) ανακεφαλαιωτικού (anakefalaiotikoú) ανακεφαλαιωτικών (anakefalaiotikón) ανακεφαλαιωτικών (anakefalaiotikón) ανακεφαλαιωτικών (anakefalaiotikón)
accusative ανακεφαλαιωτικό (anakefalaiotikó) ανακεφαλαιωτική (anakefalaiotikí) ανακεφαλαιωτικό (anakefalaiotikó) ανακεφαλαιωτικούς (anakefalaiotikoús) ανακεφαλαιωτικές (anakefalaiotikés) ανακεφαλαιωτικά (anakefalaiotiká)
vocative ανακεφαλαιωτικέ (anakefalaiotiké) ανακεφαλαιωτική (anakefalaiotikí) ανακεφαλαιωτικό (anakefalaiotikó) ανακεφαλαιωτικοί (anakefalaiotikoí) ανακεφαλαιωτικές (anakefalaiotikés) ανακεφαλαιωτικά (anakefalaiotiká)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.