αναμάσημα
Greek
Noun
αναμάσημα • (anamásima) n (plural αναμασήματα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναμάσημα (anamásima) | αναμασήματα (anamasímata) |
| genitive | αναμασήματος (anamasímatos) | αναμασημάτων (anamasimáton) |
| accusative | αναμάσημα (anamásima) | αναμασήματα (anamasímata) |
| vocative | αναμάσημα (anamásima) | αναμασήματα (anamasímata) |
Synonyms
- μηρυκασμός m (mirykasmós, “rumination”)
Related terms
- αναμασώ (anamasó, “to ruminate, to chew the cud”)