αναμόλυνση

Greek

Noun

αναμόλυνση • (anamólynsi) f (plural αναμολύνσεις)

  1. (pathology) reinfection; fresh infection (after recovery)

Declension

Declension of αναμόλυνση
singular plural
nominative αναμόλυνση (anamólynsi) αναμολύνσεις (anamolýnseis)
genitive αναμόλυνσης (anamólynsis) αναμολύνσεων (anamolýnseon)
accusative αναμόλυνση (anamólynsi) αναμολύνσεις (anamolýnseis)
vocative αναμόλυνση (anamólynsi) αναμολύνσεις (anamolýnseis)

Older or formal genitive singular: αναμολύνσεως (anamolýnseos)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.