αναντικατάστατος

Greek

Adjective

αναντικατάστατος • (anantikatástatos) m (feminine αναντικατάστατη, neuter αναντικατάστατο)

  1. irreplaceable
    Antonym: αντικαταστατός (antikatastatós)
    Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος.
    Kaneís den eínai anantikatástatos.
    Nobody is irreplaceable.
  2. unreplaced

Declension

Declension of αναντικατάστατος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αναντικατάστατος (anantikatástatos) αναντικατάστατη (anantikatástati) αναντικατάστατο (anantikatástato) αναντικατάστατοι (anantikatástatoi) αναντικατάστατες (anantikatástates) αναντικατάστατα (anantikatástata)
genitive αναντικατάστατου (anantikatástatou) αναντικατάστατης (anantikatástatis) αναντικατάστατου (anantikatástatou) αναντικατάστατων (anantikatástaton) αναντικατάστατων (anantikatástaton) αναντικατάστατων (anantikatástaton)
accusative αναντικατάστατο (anantikatástato) αναντικατάστατη (anantikatástati) αναντικατάστατο (anantikatástato) αναντικατάστατους (anantikatástatous) αναντικατάστατες (anantikatástates) αναντικατάστατα (anantikatástata)
vocative αναντικατάστατε (anantikatástate) αναντικατάστατη (anantikatástati) αναντικατάστατο (anantikatástato) αναντικατάστατοι (anantikatástatoi) αναντικατάστατες (anantikatástates) αναντικατάστατα (anantikatástata)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.