αναπαιστικός

Greek

Adjective

αναπαιστικός • (anapaistikós) m (feminine αναπαιστική, neuter αναπαιστικό)

  1. (poetry) anapaestic (UK), anapestic (US)

Declension

Declension of αναπαιστικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αναπαιστικός (anapaistikós) αναπαιστική (anapaistikí) αναπαιστικό (anapaistikó) αναπαιστικοί (anapaistikoí) αναπαιστικές (anapaistikés) αναπαιστικά (anapaistiká)
genitive αναπαιστικού (anapaistikoú) αναπαιστικής (anapaistikís) αναπαιστικού (anapaistikoú) αναπαιστικών (anapaistikón) αναπαιστικών (anapaistikón) αναπαιστικών (anapaistikón)
accusative αναπαιστικό (anapaistikó) αναπαιστική (anapaistikí) αναπαιστικό (anapaistikó) αναπαιστικούς (anapaistikoús) αναπαιστικές (anapaistikés) αναπαιστικά (anapaistiká)
vocative αναπαιστικέ (anapaistiké) αναπαιστική (anapaistikí) αναπαιστικό (anapaistikó) αναπαιστικοί (anapaistikoí) αναπαιστικές (anapaistikés) αναπαιστικά (anapaistiká)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.