αναπαλλοτρίωτο

Greek

Noun

αναπαλλοτρίωτο • (anapallotríoto) n (uncountable)

  1. (law) inalienability

Declension

Declension of αναπαλλοτρίωτο
singular
nominative αναπαλλοτρίωτο (anapallotríoto)
genitive αναπαλλοτριώτου (anapallotriótou)
accusative αναπαλλοτρίωτο (anapallotríoto)
vocative αναπαλλοτρίωτο (anapallotríoto)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.