αναπηρικός
Greek
Adjective
αναπηρικός • (anapirikós) m (feminine αναπηρική, neuter αναπηρικό)
- badly injured, maimed, crippled
- invalid, for a person with a disability
- αναπηρικό καροτσακι ― anapirikó karotsaki ― wheelchair
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναπηρικός (anapirikós) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικοί (anapirikoí) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) | |
| genitive | αναπηρικού (anapirikoú) | αναπηρικής (anapirikís) | αναπηρικού (anapirikoú) | αναπηρικών (anapirikón) | αναπηρικών (anapirikón) | αναπηρικών (anapirikón) | |
| accusative | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικούς (anapirikoús) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) | |
| vocative | αναπηρικέ (anapiriké) | αναπηρική (anapirikí) | αναπηρικό (anapirikó) | αναπηρικοί (anapirikoí) | αναπηρικές (anapirikés) | αναπηρικά (anapiriká) | |
Related terms
- see: αναπηρία f (anapiría, “disability”)