αναπληρωτικός
Greek
Adjective
αναπληρωτικός • (anaplirotikós) m (feminine αναπληρωτική, neuter αναπληρωτικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναπληρωτικός (anaplirotikós) | αναπληρωτική (anaplirotikí) | αναπληρωτικό (anaplirotikó) | αναπληρωτικοί (anaplirotikoí) | αναπληρωτικές (anaplirotikés) | αναπληρωτικά (anaplirotiká) | |
| genitive | αναπληρωτικού (anaplirotikoú) | αναπληρωτικής (anaplirotikís) | αναπληρωτικού (anaplirotikoú) | αναπληρωτικών (anaplirotikón) | αναπληρωτικών (anaplirotikón) | αναπληρωτικών (anaplirotikón) | |
| accusative | αναπληρωτικό (anaplirotikó) | αναπληρωτική (anaplirotikí) | αναπληρωτικό (anaplirotikó) | αναπληρωτικούς (anaplirotikoús) | αναπληρωτικές (anaplirotikés) | αναπληρωτικά (anaplirotiká) | |
| vocative | αναπληρωτικέ (anaplirotiké) | αναπληρωτική (anaplirotikí) | αναπληρωτικό (anaplirotikó) | αναπληρωτικοί (anaplirotikoí) | αναπληρωτικές (anaplirotikés) | αναπληρωτικά (anaplirotiká) | |
Synonyms
- αναπληρωματικός (anapliromatikós) (much more common)
Related terms
- see: αναπληρώνω (anapliróno, “to replace”)