αναρμοδιότητα

From αν- (an-, α- privative) +‎ αρμοδιότητα (armodiótita, “competence, domain, jurisdiction”). First attested 1809 as αρμοδιότης (armodiótis).

• IPA^(key): /anaɾmoðiˈotita/
• Hyphenation: αν‧αρ‧μο‧δι‧ό‧τη‧τα

αναρμοδιότητα • (anarmodiótita) f (plural αναρμοδιότητες)

1. (law) incompetence, lack of jurisdiction (lack of legal authority to deal with a matter)

   Η αναρμοδιότητα του δικαστηρίου να εκδικάσει την υπόθεση.

   I anarmodiótita tou dikastiríou na ekdikásei tin ypóthesi.

   The court's lack of jurisdiction to try the case.

• (antonym(s) of “lack of jurisdiction, incompetence”): αρμοδιότητα f (armodiótita), δικαιοδοσία f (dikaiodosía)