ανασκίρτηση

Greek

Noun

ανασκίρτηση • (anaskírtisi) f (uncountable)

  1. jump, start (the result of a sudden shock)
    Synonym: ανασκίρτημα (anaskírtima)

Declension

Declension of ανασκίρτηση
singular
nominative ανασκίρτηση (anaskírtisi)
genitive ανασκίρτησης (anaskírtisis)
accusative ανασκίρτηση (anaskírtisi)
vocative ανασκίρτηση (anaskírtisi)

Older or formal genitive singular: ανασκιρτήσεως (anaskirtíseos)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.