ανασυρτός
Greek
Adjective
ανασυρτός • (anasyrtós) m (feminine ανασυρτή, neuter ανασυρτό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανασυρτός (anasyrtós) | ανασυρτή (anasyrtí) | ανασυρτό (anasyrtó) | ανασυρτοί (anasyrtoí) | ανασυρτές (anasyrtés) | ανασυρτά (anasyrtá) | |
| genitive | ανασυρτού (anasyrtoú) | ανασυρτής (anasyrtís) | ανασυρτού (anasyrtoú) | ανασυρτών (anasyrtón) | ανασυρτών (anasyrtón) | ανασυρτών (anasyrtón) | |
| accusative | ανασυρτό (anasyrtó) | ανασυρτή (anasyrtí) | ανασυρτό (anasyrtó) | ανασυρτούς (anasyrtoús) | ανασυρτές (anasyrtés) | ανασυρτά (anasyrtá) | |
| vocative | ανασυρτέ (anasyrté) | ανασυρτή (anasyrtí) | ανασυρτό (anasyrtó) | ανασυρτοί (anasyrtoí) | ανασυρτές (anasyrtés) | ανασυρτά (anasyrtá) | |
Related terms
- ανασύρω (anasýro, “to retract”)