ανατάραξη

Greek

Noun

ανατάραξη • (anatáraxi) f (plural αναταράξεις)

  1. disturbance, turmoil (the effect or the result)
    αναταράξεις του αεροπλάνου λόγω κενών αέρος
    anataráxeis tou aeroplánou lógo kenón aéros
    disturbances in the aircraft due to air turbulence

Declension

Declension of ανατάραξη
singular plural
nominative ανατάραξη (anatáraxi) αναταράξεις (anataráxeis)
genitive ανατάραξης (anatáraxis) αναταράξεων (anataráxeon)
accusative ανατάραξη (anatáraxi) αναταράξεις (anataráxeis)
vocative ανατάραξη (anatáraxi) αναταράξεις (anataráxeis)

Older or formal genitive singular: αναταράξεως (anataráxeos)

Coordinate terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.