ανατίναγμα
Greek
Noun
ανατίναγμα • (anatínagma) n (plural ανατινάγματα)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανατίναγμα (anatínagma) | ανατινάγματα (anatinágmata) |
| genitive | ανατινάγματος (anatinágmatos) | ανατιναγμάτων (anatinagmáton) |
| accusative | ανατίναγμα (anatínagma) | ανατινάγματα (anatinágmata) |
| vocative | ανατίναγμα (anatínagma) | ανατινάγματα (anatinágmata) |
Related terms
- see: ανατινάζω (anatinázo, “to explode”)