ανατίναξη

Greek

Noun

ανατίναξη • (anatínaxif (plural ανατινάξεις)

  1. blowing up, blasting (act and result)

Declension

Declension of ανατίναξη
singular plural
nominative ανατίναξη (anatínaxi) ανατινάξεις (anatináxeis)
genitive ανατίναξης (anatínaxis) ανατινάξεων (anatináxeon)
accusative ανατίναξη (anatínaxi) ανατινάξεις (anatináxeis)
vocative ανατίναξη (anatínaxi) ανατινάξεις (anatináxeis)

Older or formal genitive singular: ανατινάξεως (anatináxeos)