ανατιμητικός
Greek
Adjective
ανατιμητικός • (anatimitikós) m (feminine ανατιμητική, neuter ανατιμητικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανατιμητικός (anatimitikós) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικοί (anatimitikoí) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) | |
| genitive | ανατιμητικού (anatimitikoú) | ανατιμητικής (anatimitikís) | ανατιμητικού (anatimitikoú) | ανατιμητικών (anatimitikón) | ανατιμητικών (anatimitikón) | ανατιμητικών (anatimitikón) | |
| accusative | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικούς (anatimitikoús) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) | |
| vocative | ανατιμητικέ (anatimitiké) | ανατιμητική (anatimitikí) | ανατιμητικό (anatimitikó) | ανατιμητικοί (anatimitikoí) | ανατιμητικές (anatimitikés) | ανατιμητικά (anatimitiká) | |
Related terms
- see: ανατιμώ (anatimó, “to increase”)