αναχαίτιση

Greek

Noun

αναχαίτιση • (anachaítisif (plural αναχαιτίσεις)

  1. restraint, curbing, checking

Declension

Declension of αναχαίτιση
singular plural
nominative αναχαίτιση (anachaítisi) αναχαιτίσεις (anachaitíseis)
genitive αναχαίτισης (anachaítisis) αναχαιτίσεων (anachaitíseon)
accusative αναχαίτιση (anachaítisi) αναχαιτίσεις (anachaitíseis)
vocative αναχαίτιση (anachaítisi) αναχαιτίσεις (anachaitíseis)

Older or formal genitive singular: αναχαιτίσεως (anachaitíseos)