αναχωμάτωση

Greek

Noun

αναχωμάτωση • (anachomátosi) f (plural αναχωματώσεις)

  1. heaping up or accumulation of earth during the formation of a trench or embankment

Declension

Declension of αναχωμάτωση
singular plural
nominative αναχωμάτωση (anachomátosi) αναχωματώσεις (anachomatóseis)
genitive αναχωμάτωσης (anachomátosis) αναχωματώσεων (anachomatóseon)
accusative αναχωμάτωση (anachomátosi) αναχωματώσεις (anachomatóseis)
vocative αναχωμάτωση (anachomátosi) αναχωματώσεις (anachomatóseis)

Older or formal genitive singular: αναχωματώσεως (anachomatóseos)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.