αναχωρήτρια

Greek

Noun

αναχωρήτρια • (anachorítria) f (plural αναχωρήτριες, masculine αναχωρητής)

  1. (religion) hermit, recluse, anchorite (anachorite), eremite

Declension

Declension of αναχωρήτρια
singular plural
nominative αναχωρήτρια (anachorítria) αναχωρήτριες (anachorítries)
genitive αναχωρήτριας (anachorítrias) αναχωρητριών (anachoritrión)
accusative αναχωρήτρια (anachorítria) αναχωρήτριες (anachorítries)
vocative αναχωρήτρια (anachorítria) αναχωρήτριες (anachorítries)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.