αναχωρώ

See also: ἀναχωρῶ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναχωρῶ (anakhōrô).

Pronunciation

  • IPA(key): /a.na.xoˈɾo/
  • Hyphenation: α‧να‧χω‧ρώ

Verb

αναχωρώ • (anachoró) (past αναχώρησα, passive —)

  1. (transport) to depart, leave (bus, train, etc.)
  2. (religion) to depart from the everyday world, become a recluse

Conjugation

αναχωρώ   (active forms only)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg αναχωρήσω
2 sg αναχωρείς αναχωρήσεις
3 sg αναχωρεί αναχωρήσει
1 pl αναχωρούμε αναχωρήσουμε, [-ομε]
2 pl αναχωρείτε αναχωρήσετε
3 pl αναχωρούν(ε) αναχωρήσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg αναχωρούσα αναχώρησα
2 sg αναχωρούσες αναχώρησες
3 sg αναχωρούσε αναχώρησε
1 pl αναχωρούσαμε αναχωρήσαμε
2 pl αναχωρούσατε αναχωρήσατε
3 pl αναχωρούσαν(ε) αναχώρησαν, αναχωρήσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα αναχωρήσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αναχωρείς, … θα αναχωρήσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αναχωρήσει  
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αναχωρήσει  
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αναχωρήσει  
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — αναχώρησε
2 pl αναχωρείτε αναχωρήστε
Other forms
Active present participle ➤   αναχωρώντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας αναχωρήσει ➤
Passive perfect participle ➤ —
Nonfinite form ➤   αναχωρήσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

Coordinate terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.