αναύξητος
Greek
Adjective
αναύξητος • (anáfxitos) m (feminine αναύξητη, neuter αναύξητο)
- unincreasable, unincreased
- (grammar) unaugmented (of verbs)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναύξητος (anáfxitos) | αναύξητη (anáfxiti) | αναύξητο (anáfxito) | αναύξητοι (anáfxitoi) | αναύξητες (anáfxites) | αναύξητα (anáfxita) | |
| genitive | αναύξητου (anáfxitou) | αναύξητης (anáfxitis) | αναύξητου (anáfxitou) | αναύξητων (anáfxiton) | αναύξητων (anáfxiton) | αναύξητων (anáfxiton) | |
| accusative | αναύξητο (anáfxito) | αναύξητη (anáfxiti) | αναύξητο (anáfxito) | αναύξητους (anáfxitous) | αναύξητες (anáfxites) | αναύξητα (anáfxita) | |
| vocative | αναύξητε (anáfxite) | αναύξητη (anáfxiti) | αναύξητο (anáfxito) | αναύξητοι (anáfxitoi) | αναύξητες (anáfxites) | αναύξητα (anáfxita) | |
Related terms
- see: αυξάνω (afxáno, “to augment, to increase”)