ανδαλουσιανός

Greek

Adjective

ανδαλουσιανός • (andalousianós) m (feminine ανδαλουσιανή, neuter ανδαλουσιανό)

  1. Andalusian (relating to Andalusia or its people)

Declension

Declension of ανδαλουσιανός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανδαλουσιανός (andalousianós) ανδαλουσιανή (andalousianí) ανδαλουσιανό (andalousianó) ανδαλουσιανοί (andalousianoí) ανδαλουσιανές (andalousianés) ανδαλουσιανά (andalousianá)
genitive ανδαλουσιανού (andalousianoú) ανδαλουσιανής (andalousianís) ανδαλουσιανού (andalousianoú) ανδαλουσιανών (andalousianón) ανδαλουσιανών (andalousianón) ανδαλουσιανών (andalousianón)
accusative ανδαλουσιανό (andalousianó) ανδαλουσιανή (andalousianí) ανδαλουσιανό (andalousianó) ανδαλουσιανούς (andalousianoús) ανδαλουσιανές (andalousianés) ανδαλουσιανά (andalousianá)
vocative ανδαλουσιανέ (andalousiané) ανδαλουσιανή (andalousianí) ανδαλουσιανό (andalousianó) ανδαλουσιανοί (andalousianoí) ανδαλουσιανές (andalousianés) ανδαλουσιανά (andalousianá)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.