ανειρήνευτος
Greek
Adjective
ανειρήνευτος • (aneiríneftos) m (feminine ανειρήνευτη, neuter ανειρήνευτο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανειρήνευτος (aneiríneftos) | ανειρήνευτη (aneirínefti) | ανειρήνευτο (aneirínefto) | ανειρήνευτοι (aneiríneftoi) | ανειρήνευτες (aneiríneftes) | ανειρήνευτα (aneirínefta) | |
| genitive | ανειρήνευτου (aneiríneftou) | ανειρήνευτης (aneiríneftis) | ανειρήνευτου (aneiríneftou) | ανειρήνευτων (aneirínefton) | ανειρήνευτων (aneirínefton) | ανειρήνευτων (aneirínefton) | |
| accusative | ανειρήνευτο (aneirínefto) | ανειρήνευτη (aneirínefti) | ανειρήνευτο (aneirínefto) | ανειρήνευτους (aneiríneftous) | ανειρήνευτες (aneiríneftes) | ανειρήνευτα (aneirínefta) | |
| vocative | ανειρήνευτε (aneirínefte) | ανειρήνευτη (aneirínefti) | ανειρήνευτο (aneirínefto) | ανειρήνευτοι (aneiríneftoi) | ανειρήνευτες (aneiríneftes) | ανειρήνευτα (aneirínefta) | |