ανελαστικός

Greek

Adjective

ανελαστικός • (anelastikós) m (feminine ανελαστική, neuter ανελαστικό)

  1. inelastic
  2. (finance) not resilient (economy)
  3. (figurative) inflexible, rigid, adamant (of fixed views)

Declension

Declension of ανελαστικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανελαστικός (anelastikós) ανελαστική (anelastikí) ανελαστικό (anelastikó) ανελαστικοί (anelastikoí) ανελαστικές (anelastikés) ανελαστικά (anelastiká)
genitive ανελαστικού (anelastikoú) ανελαστικής (anelastikís) ανελαστικού (anelastikoú) ανελαστικών (anelastikón) ανελαστικών (anelastikón) ανελαστικών (anelastikón)
accusative ανελαστικό (anelastikó) ανελαστική (anelastikí) ανελαστικό (anelastikó) ανελαστικούς (anelastikoús) ανελαστικές (anelastikés) ανελαστικά (anelastiká)
vocative ανελαστικέ (anelastiké) ανελαστική (anelastikí) ανελαστικό (anelastikó) ανελαστικοί (anelastikoí) ανελαστικές (anelastikés) ανελαστικά (anelastiká)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.