ανενόχλητος
Greek
Adjective
ανενόχλητος • (anenóchlitos) m (feminine ανενόχλητη, neuter ανενόχλητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανενόχλητος (anenóchlitos) | ανενόχλητη (anenóchliti) | ανενόχλητο (anenóchlito) | ανενόχλητοι (anenóchlitoi) | ανενόχλητες (anenóchlites) | ανενόχλητα (anenóchlita) | |
| genitive | ανενόχλητου (anenóchlitou) | ανενόχλητης (anenóchlitis) | ανενόχλητου (anenóchlitou) | ανενόχλητων (anenóchliton) | ανενόχλητων (anenóchliton) | ανενόχλητων (anenóchliton) | |
| accusative | ανενόχλητο (anenóchlito) | ανενόχλητη (anenóchliti) | ανενόχλητο (anenóchlito) | ανενόχλητους (anenóchlitous) | ανενόχλητες (anenóchlites) | ανενόχλητα (anenóchlita) | |
| vocative | ανενόχλητε (anenóchlite) | ανενόχλητη (anenóchliti) | ανενόχλητο (anenóchlito) | ανενόχλητοι (anenóchlitoi) | ανενόχλητες (anenóchlites) | ανενόχλητα (anenóchlita) | |