ανεξέταστος

Greek

Adjective

ανεξέταστος • (anexétastos) m (feminine ανεξέταστη, neuter ανεξέταστο)

  1. (education) unexamined

Declension

Declension of ανεξέταστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεξέταστος (anexétastos) ανεξέταστα (anexétasta) ανεξέταστο (anexétasto) ανεξέταστοι (anexétastoi) ανεξέταστες (anexétastes) ανεξέταστα (anexétasta)
genitive ανεξέταστου (anexétastou) ανεξέταστας (anexétastas) ανεξέταστου (anexétastou) ανεξέταστων (anexétaston) ανεξέταστων (anexétaston) ανεξέταστων (anexétaston)
accusative ανεξέταστο (anexétasto) ανεξέταστα (anexétasta) ανεξέταστο (anexétasto) ανεξέταστους (anexétastous) ανεξέταστες (anexétastes) ανεξέταστα (anexétasta)
vocative ανεξέταστε (anexétaste) ανεξέταστα (anexétasta) ανεξέταστο (anexétasto) ανεξέταστοι (anexétastoi) ανεξέταστες (anexétastes) ανεξέταστα (anexétasta)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεξέταστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεξέταστος, etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.