ανεφάρμοστος

Greek

Etymology

From εφαρμόζω (efarmózo, “to implement”).

Adjective

ανεφάρμοστος • (anefármostos) m (feminine ανεφάρμοστη, neuter ανεφάρμοστο)

  1. unimplemented, not applied, not enforced
  2. not applicable, unworkable

Declension

Declension of ανεφάρμοστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεφάρμοστος (anefármostos) ανεφάρμοστη (anefármosti) ανεφάρμοστο (anefármosto) ανεφάρμοστοι (anefármostoi) ανεφάρμοστες (anefármostes) ανεφάρμοστα (anefármosta)
genitive ανεφάρμοστου (anefármostou) ανεφάρμοστης (anefármostis) ανεφάρμοστου (anefármostou) ανεφάρμοστων (anefármoston) ανεφάρμοστων (anefármoston) ανεφάρμοστων (anefármoston)
accusative ανεφάρμοστο (anefármosto) ανεφάρμοστη (anefármosti) ανεφάρμοστο (anefármosto) ανεφάρμοστους (anefármostous) ανεφάρμοστες (anefármostes) ανεφάρμοστα (anefármosta)
vocative ανεφάρμοστε (anefármoste) ανεφάρμοστη (anefármosti) ανεφάρμοστο (anefármosto) ανεφάρμοστοι (anefármostoi) ανεφάρμοστες (anefármostes) ανεφάρμοστα (anefármosta)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.