ανεχτικός
Greek
Adjective
ανεχτικός • (anechtikós) m (feminine ανεχτική, neuter ανεχτικό)
- alternative form of ανεκτικός (anektikós)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεχτικός (anechtikós) | ανεχτική (anechtikí) | ανεχτικό (anechtikó) | ανεχτικοί (anechtikoí) | ανεχτικές (anechtikés) | ανεχτικά (anechtiká) | |
| genitive | ανεχτικού (anechtikoú) | ανεχτικής (anechtikís) | ανεχτικού (anechtikoú) | ανεχτικών (anechtikón) | ανεχτικών (anechtikón) | ανεχτικών (anechtikón) | |
| accusative | ανεχτικό (anechtikó) | ανεχτική (anechtikí) | ανεχτικό (anechtikó) | ανεχτικούς (anechtikoús) | ανεχτικές (anechtikés) | ανεχτικά (anechtiká) | |
| vocative | ανεχτικέ (anechtiké) | ανεχτική (anechtikí) | ανεχτικό (anechtikó) | ανεχτικοί (anechtikoí) | ανεχτικές (anechtikés) | ανεχτικά (anechtiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεχτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεχτικός, etc.)