ανεχόρταστος

Greek

Adjective

ανεχόρταστος • (anechórtastos) m (feminine ανεχόρταστη, neuter ανεχόρταστο)

  1. alternative form of ανεχόρταγος (anechórtagos)

Declension

Declension of ανεχόρταστος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανεχόρταστος (anechórtastos) ανεχόρταστη (anechórtasti) ανεχόρταστο (anechórtasto) ανεχόρταστοι (anechórtastoi) ανεχόρταστες (anechórtastes) ανεχόρταστα (anechórtasta)
genitive ανεχόρταστου (anechórtastou) ανεχόρταστης (anechórtastis) ανεχόρταστου (anechórtastou) ανεχόρταστων (anechórtaston) ανεχόρταστων (anechórtaston) ανεχόρταστων (anechórtaston)
accusative ανεχόρταστο (anechórtasto) ανεχόρταστη (anechórtasti) ανεχόρταστο (anechórtasto) ανεχόρταστους (anechórtastous) ανεχόρταστες (anechórtastes) ανεχόρταστα (anechórtasta)
vocative ανεχόρταστε (anechórtaste) ανεχόρταστη (anechórtasti) ανεχόρταστο (anechórtasto) ανεχόρταστοι (anechórtastoi) ανεχόρταστες (anechórtastes) ανεχόρταστα (anechórtasta)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.