ανομοιογένεια
Greek
Noun
ανομοιογένεια • (anomoiogéneia) f (uncountable)
- heterogeneity, lack of homogeneity
- Antonym: ομογένεια (omogéneia)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανομοιογένεια (anomoiogéneia) | ανομοιογένειες (anomoiogéneies) |
| genitive | ανομοιογένειας (anomoiogéneias) | ανομοιογενειών (anomoiogeneión) |
| accusative | ανομοιογένεια (anomoiogéneia) | ανομοιογένειες (anomoiogéneies) |
| vocative | ανομοιογένεια (anomoiogéneia) | ανομοιογένειες (anomoiogéneies) |
Related terms
- ανομοιογενής (anomoiogenís, “heterogeneous”)
- and see: ομογένεια f (omogéneia, “homogeneity”)