ανορθωτής

Greek

Noun

ανορθωτής • (anorthotísm (plural ανορθωτές)

  1. (politics, etc) reformer
  2. (construction) restorer
  3. (electricity) rectifier

Declension

Declension of ανορθωτής
singular plural
nominative ανορθωτής (anorthotís) ανορθωτές (anorthotés)
genitive ανορθωτή (anorthotí) ανορθωτών (anorthotón)
accusative ανορθωτή (anorthotí) ανορθωτές (anorthotés)
vocative ανορθωτή (anorthotí) ανορθωτές (anorthotés)