αντιπολιτευτικός

Greek

Adjective

αντιπολιτευτικός • (antipoliteftikós) m (feminine αντιπολιτευτική, neuter αντιπολιτευτικό)

  1. (politics) in opposition (parliamentary)

Declension

Declension of αντιπολιτευτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιπολιτευτικός (antipoliteftikós) αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) αντιπολιτευτικοί (antipoliteftikoí) αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká)
genitive αντιπολιτευτικού (antipoliteftikoú) αντιπολιτευτικής (antipoliteftikís) αντιπολιτευτικού (antipoliteftikoú) αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón) αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón) αντιπολιτευτικών (antipoliteftikón)
accusative αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) αντιπολιτευτικούς (antipoliteftikoús) αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká)
vocative αντιπολιτευτικέ (antipoliteftiké) αντιπολιτευτική (antipoliteftikí) αντιπολιτευτικό (antipoliteftikó) αντιπολιτευτικοί (antipoliteftikoí) αντιπολιτευτικές (antipoliteftikés) αντιπολιτευτικά (antipoliteftiká)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.