αντισταθμίζω

Greek

Verb

αντισταθμίζω • (antistathmízo) (past αντιστάθμισα, passive αντισταθμίζομαι)

  1. to counterbalance, make to balance
  2. (finance) to make to balance (a budget or balance sheet)

Conjugation

αντισταθμίζω   αντισταθμίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg αντισταθμίσω αντισταθμίζομαι αντισταθμιστώ
2 sg αντισταθμίζεις αντισταθμίσεις αντισταθμίζεσαι αντισταθμιστείς
3 sg αντισταθμίζει αντισταθμίσει αντισταθμίζεται αντισταθμιστεί
1 pl αντισταθμίζουμε, [‑ομε] αντισταθμίσουμε, [‑ομε] αντισταθμιζόμαστε αντισταθμιστούμε
2 pl αντισταθμίζετε αντισταθμίσετε αντισταθμίζεστε, αντισταθμιζόσαστε αντισταθμιστείτε
3 pl αντισταθμίζουν(ε) αντισταθμίσουν(ε) αντισταθμίζονται αντισταθμιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg αντιστάθμιζα αντιστάθμισα αντισταθμιζόμουν(α) αντισταθμίστηκα
2 sg αντιστάθμιζες αντιστάθμισες αντισταθμιζόσουν(α) αντισταθμίστηκες
3 sg αντιστάθμιζε αντιστάθμισε αντισταθμιζόταν(ε) αντισταθμίστηκε
1 pl αντισταθμίζαμε αντισταθμίσαμε αντισταθμιζόμασταν, (‑όμαστε) αντισταθμιστήκαμε
2 pl αντισταθμίζατε αντισταθμίσατε αντισταθμιζόσασταν, (‑όσαστε) αντισταθμιστήκατε
3 pl αντιστάθμιζαν, αντισταθμίζαν(ε) αντιστάθμισαν, αντισταθμίσαν(ε) αντισταθμίζονταν, (αντισταθμιζόντουσαν) αντισταθμίστηκαν, αντισταθμιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα αντισταθμίσω ➤ θα αντισταθμίζομαι ➤ θα αντισταθμιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα αντισταθμίζεις, … θα αντισταθμίσεις, … θα αντισταθμίζεσαι, … θα αντισταθμιστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … αντισταθμίσει
  έχω, έχεις, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … αντισταθμιστεί
  είμαι, είσαι, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … αντισταθμίσει
  είχα, είχες, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … αντισταθμιστεί
  ήμουν, ήσουν, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμίσει
  θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμισμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … αντισταθμιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg αντιστάθμιζε αντιστάθμισε — αντισταθμίσου
2 pl αντισταθμίζετε αντισταθμίστε αντισταθμίζεστε αντισταθμιστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ αντισταθμίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας αντισταθμίσει ➤ αντισταθμισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ αντισταθμίσει αντισταθμιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.