ανυπόκριτος

Greek

Adjective

ανυπόκριτος • (anypókritos) m (feminine ανυπόκριτη, neuter ανυπόκριτο)

  1. frank, undisguised, unfeigned
    Antonyms: υποκριτικός (ypokritikós), υποκρινόμενος (ypokrinómenos)
  2. sincere, frank, genuine

Declension

Declension of ανυπόκριτος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανυπόκριτος (anypókritos) ανυπόκριτη (anypókriti) ανυπόκριτο (anypókrito) ανυπόκριτοι (anypókritoi) ανυπόκριτες (anypókrites) ανυπόκριτα (anypókrita)
genitive ανυπόκριτου (anypókritou) ανυπόκριτης (anypókritis) ανυπόκριτου (anypókritou) ανυπόκριτων (anypókriton) ανυπόκριτων (anypókriton) ανυπόκριτων (anypókriton)
accusative ανυπόκριτο (anypókrito) ανυπόκριτη (anypókriti) ανυπόκριτο (anypókrito) ανυπόκριτους (anypókritous) ανυπόκριτες (anypókrites) ανυπόκριτα (anypókrita)
vocative ανυπόκριτε (anypókrite) ανυπόκριτη (anypókriti) ανυπόκριτο (anypókrito) ανυπόκριτοι (anypókritoi) ανυπόκριτες (anypókrites) ανυπόκριτα (anypókrita)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.