ανυστέρητος
Greek
Adjective
ανυστέρητος • (anystéritos) m (feminine ανυστέρητη, neuter ανυστέρητο)
- inaustere, without austerity, without privations
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανυστέρητος (anystéritos) | ανυστέρητη (anystériti) | ανυστέρητο (anystérito) | ανυστέρητοι (anystéritoi) | ανυστέρητες (anystérites) | ανυστέρητα (anystérita) | |
| genitive | ανυστέρητου (anystéritou) | ανυστέρητης (anystéritis) | ανυστέρητου (anystéritou) | ανυστέρητων (anystériton) | ανυστέρητων (anystériton) | ανυστέρητων (anystériton) | |
| accusative | ανυστέρητο (anystérito) | ανυστέρητη (anystériti) | ανυστέρητο (anystérito) | ανυστέρητους (anystéritous) | ανυστέρητες (anystérites) | ανυστέρητα (anystérita) | |
| vocative | ανυστέρητε (anystérite) | ανυστέρητη (anystériti) | ανυστέρητο (anystérito) | ανυστέρητοι (anystéritoi) | ανυστέρητες (anystérites) | ανυστέρητα (anystérita) | |
Related terms
- see: αυστηρός (afstirós, “strict”)