ανώμαλος

See also: ἀνώμαλος

Greek

Alternative forms

ανώμ. (anóm.) — abbreviation

Etymology

From the Ancient Greek ᾰ̓νώμᾰλος (ănṓmălos).

Adjective

ανώμαλος • (anómalos) m (feminine ανώμαλη, neuter ανώμαλο)

abnormal
Antonym: ομαλός (omalós)

ανώμαλη κατάσταση ― anómali katástasi ― abnormal situation

ανώμαλη προσγείωση ― anómali prosgeíosi ― hard landing
anomalous
ανώμαλες συνθήκες ― anómales synthíkes ― anomalous situation
(grammar, linguistics) irregular
ανώμαλο ρήμα ― anómalo ríma ― irregular verb
sexually perverted
Synonym: διεστραμμένος (diestramménos)
(substantively) pervert

Declension

Declension of ανώμαλος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανώμαλος (anómalos)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλοι (anómaloi)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)
genitive	ανώμαλου (anómalou)	ανώμαλης (anómalis)	ανώμαλου (anómalou)	ανώμαλων (anómalon)	ανώμαλων (anómalon)	ανώμαλων (anómalon)
accusative	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλους (anómalous)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)
vocative	ανώμαλε (anómale)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλοι (anómaloi)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώμαλος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώμαλος, etc.)

Derived terms

ανώμαλα (anómala, “abnormally”)
ανωμαλία f (anomalía, “anomaly”)
ανώμαλος δρόμος (anómalos drómos, “cross country running”)

Noun

ανώμαλος • (anómalos) m (plural ανώμαλοι, feminine ανώμαλη)

a pervert, a sexually perverted person

Declension

Declension of **ανώμαλος**
	singular	plural
nominative	ανώμαλος (anómalos)	ανώμαλοι (anómaloi)
genitive	ανώμαλου (anómalou) ανωμάλου (anomálou)	ανώμαλων (anómalon) ανωμάλων (anomálon)
accusative	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλους (anómalous) ανωμάλους (anomálous)
vocative	ανώμαλε (anómale)	ανώμαλοι (anómaloi)

Second forms are formal.

Derived terms

ανώμαλη f (anómali)