ανώτατος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀνώτατος (anṓtatos). A superlative form derived from the adverb άνω (áno, “upper, over”) + -τατος (-tatos, “superlative suffix”).
Adjective
ανώτατος • (anótatos) m (feminine ανωτάτη or ανώτατη, neuter ανώτατο)
Usage notes
Degree of comparison of nonexistent adjective.
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανώτατος (anótatos) | ανώτατη (anótati) | ανώτατο (anótato) | ανώτατοι (anótatoi) | ανώτατες (anótates) | ανώτατα (anótata) | |
| genitive | ανώτατου (anótatou) | ανώτατης (anótatis) | ανώτατου (anótatou) | ανώτατων (anótaton) | ανώτατων (anótaton) | ανώτατων (anótaton) | |
| accusative | ανώτατο (anótato) | ανώτατη (anótati) | ανώτατο (anótato) | ανώτατους (anótatous) | ανώτατες (anótates) | ανώτατα (anótata) | |
| vocative | ανώτατε (anótate) | ανώτατη (anótati) | ανώτατο (anótato) | ανώτατοι (anótatoi) | ανώτατες (anótates) | ανώτατα (anótata) | |
Related terms
- ανώτερος (anóteros, “higher”)
- ανώτατο δικαστήριο n (anótato dikastírio, “supreme court”)