απαρίθμηση

Greek

Noun

απαρίθμηση • (aparíthmisif (plural απαριθμήσεις)

  1. enumeration, listing, recitation

Declension

Declension of απαρίθμηση
singular plural
nominative απαρίθμηση (aparíthmisi) απαριθμήσεις (aparithmíseis)
genitive απαρίθμησης (aparíthmisis) απαριθμήσεων (aparithmíseon)
accusative απαρίθμηση (aparíthmisi) απαριθμήσεις (aparithmíseis)
vocative απαρίθμηση (aparíthmisi) απαριθμήσεις (aparithmíseis)

Older or formal genitive singular: απαριθμήσεως (aparithmíseos)