απαρίθμηση
Greek
Noun
απαρίθμηση • (aparíthmisi) f (plural απαριθμήσεις)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απαρίθμηση (aparíthmisi) | απαριθμήσεις (aparithmíseis) |
| genitive | απαρίθμησης (aparíthmisis) | απαριθμήσεων (aparithmíseon) |
| accusative | απαρίθμηση (aparíthmisi) | απαριθμήσεις (aparithmíseis) |
| vocative | απαρίθμηση (aparíthmisi) | απαριθμήσεις (aparithmíseis) |
Older or formal genitive singular: απαριθμήσεως (aparithmíseos)
Related terms
- see: αριθμός m (arithmós, “number”)