απαρακώλυτος
Greek
Adjective
απαρακώλυτος • (aparakólytos) m (feminine απαρακώλυτη, neuter απαρακώλυτο)
- unobstructed, free
- Synonyms: ανεμπόδιστος (anempódistos), ακώλυτος (akólytos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαρακώλυτος (aparakólytos) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτοι (aparakólytoi) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) | |
| genitive | απαρακώλυτου (aparakólytou) | απαρακώλυτης (aparakólytis) | απαρακώλυτου (aparakólytou) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | απαρακώλυτων (aparakólyton) | |
| accusative | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτους (aparakólytous) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) | |
| vocative | απαρακώλυτε (aparakólyte) | απαρακώλυτη (aparakólyti) | απαρακώλυτο (aparakólyto) | απαρακώλυτοι (aparakólytoi) | απαρακώλυτες (aparakólytes) | απαρακώλυτα (aparakólyta) | |