απαρεμπόδιστος
Greek
Adjective
απαρεμπόδιστος • (aparempódistos) m (feminine απαρεμπόδιστη, neuter απαρεμπόδιστο)
- unimpeded, unconstrained, free, not stymied
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαρεμπόδιστος (aparempódistos) | απαρεμπόδιστη (aparempódisti) | απαρεμπόδιστο (aparempódisto) | απαρεμπόδιστοι (aparempódistoi) | απαρεμπόδιστες (aparempódistes) | απαρεμπόδιστα (aparempódista) | |
| genitive | απαρεμπόδιστου (aparempódistou) | απαρεμπόδιστης (aparempódistis) | απαρεμπόδιστου (aparempódistou) | απαρεμπόδιστων (aparempódiston) | απαρεμπόδιστων (aparempódiston) | απαρεμπόδιστων (aparempódiston) | |
| accusative | απαρεμπόδιστο (aparempódisto) | απαρεμπόδιστη (aparempódisti) | απαρεμπόδιστο (aparempódisto) | απαρεμπόδιστους (aparempódistous) | απαρεμπόδιστες (aparempódistes) | απαρεμπόδιστα (aparempódista) | |
| vocative | απαρεμπόδιστε (aparempódiste) | απαρεμπόδιστη (aparempódisti) | απαρεμπόδιστο (aparempódisto) | απαρεμπόδιστοι (aparempódistoi) | απαρεμπόδιστες (aparempódistes) | απαρεμπόδιστα (aparempódista) | |
Related terms
- see: παρεμποδίζω (parempodízo, “to block, to impede”)