απεκκριτικός
Greek
Adjective
απεκκριτικός • (apekkritikós) m (feminine απεκκριτική, neuter απεκκριτικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απεκκριτικός (apekkritikós) | απεκκριτική (apekkritikí) | απεκκριτικό (apekkritikó) | απεκκριτικοί (apekkritikoí) | απεκκριτικές (apekkritikés) | απεκκριτικά (apekkritiká) | |
| genitive | απεκκριτικού (apekkritikoú) | απεκκριτικής (apekkritikís) | απεκκριτικού (apekkritikoú) | απεκκριτικών (apekkritikón) | απεκκριτικών (apekkritikón) | απεκκριτικών (apekkritikón) | |
| accusative | απεκκριτικό (apekkritikó) | απεκκριτική (apekkritikí) | απεκκριτικό (apekkritikó) | απεκκριτικούς (apekkritikoús) | απεκκριτικές (apekkritikés) | απεκκριτικά (apekkritiká) | |
| vocative | απεκκριτικέ (apekkritiké) | απεκκριτική (apekkritikí) | απεκκριτικό (apekkritikó) | απεκκριτικοί (apekkritikoí) | απεκκριτικές (apekkritikés) | απεκκριτικά (apekkritiká) | |
Related terms
- see: απέκκριση f (apékkrisi, “excretion”)