απηγγελμένος
See also: ἀπηγγελμένος
Greek
Etymology
Perfect participle of απαγγέλλομαι (apangéllomai), passive voice of απαγγέλλω (apangéllo), learnedly, with internal augment as in the older form Ancient Greek ἀπηγγελμένος (apēngelménos) of the ancient verb ἀπαγγέλλω (apangéllō).
Pronunciation
- IPA(key): /a.piŋ.ɟelˈme.nos/
- Hyphenation: α‧πηγ‧γελ‧μέ‧νος
Participle
απηγγελμένος • (apingelménos) m (feminine απηγγελμένη, neuter απηγγελμένο)
- (dated) (having been) recited, derlivered, older form of απαγγελμένος (apangelménos)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απηγγελμένος (apingelménos) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένοι (apingelménoi) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |
| genitive | απηγγελμένου (apingelménou) | απηγγελμένης (apingelménis) | απηγγελμένου (apingelménou) | απηγγελμένων (apingelménon) | απηγγελμένων (apingelménon) | απηγγελμένων (apingelménon) | |
| accusative | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένους (apingelménous) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |
| vocative | απηγγελμένε (apingelméne) | απηγγελμένη (apingelméni) | απηγγελμένο (apingelméno) | απηγγελμένοι (apingelménoi) | απηγγελμένες (apingelménes) | απηγγελμένα (apingelména) | |