απολυταρχικός

Greek

Adjective

απολυταρχικός • (apolytarchikósm (feminine απολυταρχική, neuter απολυταρχικό)

  1. authoritarian, autocratic, despotic

Declension

Declension of απολυταρχικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απολυταρχικός (apolytarchikós) απολυταρχική (apolytarchikí) απολυταρχικό (apolytarchikó) απολυταρχικοί (apolytarchikoí) απολυταρχικές (apolytarchikés) απολυταρχικά (apolytarchiká)
genitive απολυταρχικού (apolytarchikoú) απολυταρχικής (apolytarchikís) απολυταρχικού (apolytarchikoú) απολυταρχικών (apolytarchikón) απολυταρχικών (apolytarchikón) απολυταρχικών (apolytarchikón)
accusative απολυταρχικό (apolytarchikó) απολυταρχική (apolytarchikí) απολυταρχικό (apolytarchikó) απολυταρχικούς (apolytarchikoús) απολυταρχικές (apolytarchikés) απολυταρχικά (apolytarchiká)
vocative απολυταρχικέ (apolytarchiké) απολυταρχική (apolytarchikí) απολυταρχικό (apolytarchikó) απολυταρχικοί (apolytarchikoí) απολυταρχικές (apolytarchikés) απολυταρχικά (apolytarchiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απολυταρχικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απολυταρχικός, etc.)

Further reading