αποπλανητής
Greek
Noun
αποπλανητής • (apoplanitís) m (plural αποπλανητές, feminine αποπλανήτρια)
- seducer
- Synonyms: ξελογιαστής (xelogiastís), πλανευτής (planeftís)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αποπλανητής (apoplanitís) | αποπλανητές (apoplanités) |
| genitive | αποπλανητή (apoplanití) | αποπλανητών (apoplanitón) |
| accusative | αποπλανητή (apoplanití) | αποπλανητές (apoplanités) |
| vocative | αποπλανητή (apoplanití) | αποπλανητές (apoplanités) |
Related terms
- see: αποπλανώ (apoplanó, “to seduce”)