αποτέλειωμα
Greek
Etymology
αποτελειώ(νω) (apoteleió(no), “finish”) + -μα (-ma). Compare to the learned αποτελείωμα (apoteleíoma).
Pronunciation
- IPA(key): /a.poˈte.ʎo.ma/ with synizesis of [lio]; compare to αποτελείωμα (apoteleíoma)
- Hyphenation: α‧πο‧τέ‧λειω‧μα
Noun
αποτέλειωμα • (apotéleioma) n (plural αποτελειώματα)
- a less formal variant of αποτελείωμα (apoteleíoma)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αποτέλειωμα (apotéleioma) | αποτελειώματα (apoteleiómata) |
| genitive | αποτελειώματος (apoteleiómatos) | αποτελειωμάτων (apoteleiomáton) |
| accusative | αποτέλειωμα (apotéleioma) | αποτελειώματα (apoteleiómata) |
| vocative | αποτέλειωμα (apotéleioma) | αποτελειώματα (apoteleiómata) |
Further reading
- αποτέλειωμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language