απρόθυμος
Greek
Adjective
απρόθυμος • (apróthymos) m (feminine απρόθυμη, neuter απρόθυμο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απρόθυμος (apróthymos) | απρόθυμη (apróthymi) | απρόθυμο (apróthymo) | απρόθυμοι (apróthymoi) | απρόθυμες (apróthymes) | απρόθυμα (apróthyma) | |
| genitive | απρόθυμου (apróthymou) | απρόθυμης (apróthymis) | απρόθυμου (apróthymou) | απρόθυμων (apróthymon) | απρόθυμων (apróthymon) | απρόθυμων (apróthymon) | |
| accusative | απρόθυμο (apróthymo) | απρόθυμη (apróthymi) | απρόθυμο (apróthymo) | απρόθυμους (apróthymous) | απρόθυμες (apróthymes) | απρόθυμα (apróthyma) | |
| vocative | απρόθυμε (apróthyme) | απρόθυμη (apróthymi) | απρόθυμο (apróthymo) | απρόθυμοι (apróthymoi) | απρόθυμες (apróthymes) | απρόθυμα (apróthyma) | |
Related terms
Further reading
- απρόθυμος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language