απρόσμενος

Greek

Adjective

απρόσμενος • (aprósmenosm (feminine απρόσμενη, neuter απρόσμενο)

  1. unexpected, unforeseen
    Synonyms: απρόβλεπτος (apróvleptos), απροσδόκητος (aprosdókitos), απρόοπτος (apróoptos)

Declension

Declension of απρόσμενος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απρόσμενος (aprósmenos) απρόσμενη (aprósmeni) απρόσμενο (aprósmeno) απρόσμενοι (aprósmenoi) απρόσμενες (aprósmenes) απρόσμενα (aprósmena)
genitive απρόσμενου (aprósmenou) απρόσμενης (aprósmenis) απρόσμενου (aprósmenou) απρόσμενων (aprósmenon) απρόσμενων (aprósmenon) απρόσμενων (aprósmenon)
accusative απρόσμενο (aprósmeno) απρόσμενη (aprósmeni) απρόσμενο (aprósmeno) απρόσμενους (aprósmenous) απρόσμενες (aprósmenes) απρόσμενα (aprósmena)
vocative απρόσμενε (aprósmene) απρόσμενη (aprósmeni) απρόσμενο (aprósmeno) απρόσμενοι (aprósmenoi) απρόσμενες (aprósmenes) απρόσμενα (aprósmena)

Further reading