απτός
Greek
Adjective
απτός • (aptós) m (feminine απτή, neuter απτό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απτός (aptós) | απτή (aptí) | απτό (aptó) | απτοί (aptoí) | απτές (aptés) | απτά (aptá) | |
| genitive | απτού (aptoú) | απτής (aptís) | απτού (aptoú) | απτών (aptón) | απτών (aptón) | απτών (aptón) | |
| accusative | απτό (aptó) | απτή (aptí) | απτό (aptó) | απτούς (aptoús) | απτές (aptés) | απτά (aptá) | |
| vocative | απτέ (apté) | απτή (aptí) | απτό (aptó) | απτοί (aptoí) | απτές (aptés) | απτά (aptá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απτός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απτός, etc.)
Synonyms
- χειροπιαστός (cheiropiastós)
Related terms
- άπτομαι (áptomai, “to be related to, touching”)