αργομίλητος
Greek
Adjective
αργομίλητος • (argomílitos) m (feminine αργομίλητη, neuter αργομίλητο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αργομίλητος (argomílitos) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητοι (argomílitoi) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) | |
| genitive | αργομίλητου (argomílitou) | αργομίλητης (argomílitis) | αργομίλητου (argomílitou) | αργομίλητων (argomíliton) | αργομίλητων (argomíliton) | αργομίλητων (argomíliton) | |
| accusative | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητους (argomílitous) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) | |
| vocative | αργομίλητε (argomílite) | αργομίλητη (argomíliti) | αργομίλητο (argomílito) | αργομίλητοι (argomílitoi) | αργομίλητες (argomílites) | αργομίλητα (argomílita) | |
Related terms
Further reading
- αργομίλητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language