αριστούχος
Greek
Adjective
αριστούχος • (aristoúchos) m (feminine αριστούχη, neuter αριστούχο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αριστούχος (aristoúchos) | αριστούχος (aristoúchos) αριστούχα (aristoúcha) |
αριστούχο (aristoúcho) | αριστούχοι (aristoúchoi) | αριστούχοι (aristoúchoi) αριστούχες (aristoúches) |
αριστούχα (aristoúcha) | |
| genitive | αριστούχου (aristoúchou) | αριστούχου (aristoúchou) αριστούχας (aristoúchas) |
αριστούχου (aristoúchou) | αριστούχων (aristoúchon) | αριστούχων (aristoúchon) | αριστούχων (aristoúchon) | |
| accusative | αριστούχο (aristoúcho) | αριστούχο (aristoúcho) αριστούχα (aristoúcha) |
αριστούχο (aristoúcho) | αριστούχους (aristoúchous) | αριστούχους (aristoúchous) αριστούχες (aristoúches) |
αριστούχα (aristoúcha) | |
| vocative | αριστούχε (aristoúche) | αριστούχε (aristoúche) αριστούχα (aristoúcha) |
αριστούχο (aristoúcho) | αριστούχοι (aristoúchoi) | αριστούχοι (aristoúchoi) αριστούχες (aristoúches) |
αριστούχα (aristoúcha) | |
Related terms
- see: άριστος (áristos, “first-rate, excellent”, adjective)
Further reading
- αριστούχος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language